Ὁμήρου
Ἰλιάς
Μῆνιν
ἄειδε, θεά, Πηληιάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην,
ἣ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλὰς
δ’ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων,
αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί
τε πᾶσι· Διὸς δ’ ἐτελείετο βουλή·
5
ἐξ
οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης
τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς...
Μετάφραση
Ιάκωβου Πολυλά
Ψάλλε,
θεά, τὸν τρομερὸν θυμὸν τοῦ Ἀχιλλέως,
πῶς ἔγινε στοὺς Ἀχαιοὺς ἀρχὴ πολλῶν δακρύων·
ποὺ ἀνδράγαθες ροβόλησε πολλὲς ψυχὲς στὸν Ἅδη
ἡοώων, κι ἔδωκεν αὐτοὺς ἁρπάγματα τῶν σκύλων
καὶ τῶν ὀρνέων - καὶ ἡ βουλὴ γενόνταν τοῦ Κρονίδη,
ἀπ’ ὅτ’ ἐφιλονίκησαν κι ἐχωρισθῆκαν πρῶτα
ὁ Ἀτρείδης, ἄρχος τῶν ἀνδρῶν, καὶ ὁ θεῖος Ἀχιλλέας.
πῶς ἔγινε στοὺς Ἀχαιοὺς ἀρχὴ πολλῶν δακρύων·
ποὺ ἀνδράγαθες ροβόλησε πολλὲς ψυχὲς στὸν Ἅδη
ἡοώων, κι ἔδωκεν αὐτοὺς ἁρπάγματα τῶν σκύλων
καὶ τῶν ὀρνέων - καὶ ἡ βουλὴ γενόνταν τοῦ Κρονίδη,
ἀπ’ ὅτ’ ἐφιλονίκησαν κι ἐχωρισθῆκαν πρῶτα
ὁ Ἀτρείδης, ἄρχος τῶν ἀνδρῶν, καὶ ὁ θεῖος Ἀχιλλέας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου