Του
Γιώργου Θέμελη
Από το βιβλίο Γιώργος Θέμελης, "Ποιήματα Ι", των εκδόσεων “Ιανός”.
Περνώντας
ανάμεσα γνώριμους τοίχους ακούμε τον
ήχο.
Δεν
ξέρουμε αν βγαίνη από τα βήματα μας ή
από κάποια,
Που
σύρθηκαν κάποτε πίσω μας και μάς
ακολουθούν.
Δεν
ξέρουμε, αν είμαστε οι μουσικοί ή τα
όργανα.
Αν
είμαστ' εμείς που περπατάμε κοιτάζοντας
πίσω
Τη
μακρινή σκιά μας, ή μήπως μας μετακινεί,
Σα
νάμαστε οι κρεμασμένοι της σε κάποιο
δέντρο
(Μπορεί
και στέρνα ή παλαιό καθρέφτη)
Πέφτοντας
από κήπο σε κήπο, από διάδρομο σε διάδρομο,
Σαν
άλλη όψη, - άλλες, μπαίνοντας η μια στην
άλλη,
Όπως
οι λέξεις ενός ποιήματος που συνεχίζεται
Με
διακοπές, μεταπτώσεις και αλληλουχία
εικόνων.
Ή
αντικατροπτρισμοί, -σκιόφωτα σε
μαυροπίνακα.
Για
τούτο, όταν νυχτώνη, κρυώνουμε και μας
κυκλώνουν φόβοι
Για
τούτο αφήνουμε φωσφορισμούς, όταν
βρεθούμε,
Γυρεύοντας
ο ένας τον άλλο συνάντηση μέσα στη νύχτα.
Για τον ποιητή: http://users.auth.gr/marsias/gthemelis/cv.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου